Le Corbusier

Pierwszy raz o Karcie ateńskiej pisałem ponad 3 lata temu. Teraz postanowiłem napisać ponownie z dwóch powodów (a każdy – ważny). Powód pierwszy to taki, że kilka miesięcy temu ukazało się pierwsze polskie pełne wydanie (dzięki Centrum Architektury), a że to do dokument ważny, uznałem że warto o nim napisać. Drugim powodem jest moja chęć powrotu do tego tekstu i spojrzenia na niego jeszcze raz, z perspektywy czasu. Jest jeszcze powód trzeci – skoro zaakceptowałem sobie modernistę, nie widzę możliwości, żeby uchylić się o napisaniu o Karcie ponownie.

Continue Reading „Polskie wydanie „Karty ateńskiej”” →

A dzisiaj coś z zupełnie innej beczki – książka o designie i o miastach. Miasta wyśnione to naprawdę wyjątkowa rzecz – jedna z ciekawszych, jakie miałem okazję czytać. Ale mimo, że teraz się nią zachwycam (bo jest tego warta), to jakoś na początku nie było mi z nią po drodze. To książka o wielu miastach, o ich historii i o przyczynach, dla których są jakie są.

Continue Reading „„Miasta wyśnione”, ale jednak wcale nie takie idealne” →

Wydany w zeszłym roku przez W.A.B. Architekt jutra, to pierwsza na polskim rynku wydawniczym biografia Le Corbusiera. Może to nieco dziwić, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że przez całe lata modernistyczny sposób postrzegania świata kształtował także polską rzeczywistość.

Continue Reading „„Architekt jutra”. Biografia Le Corbu po polsku. Nareszcie!” →

Pisząc ostatnio o biografii Le Corbusiera nadmieniłem, że znalazłem w niej coś jeszcze. To, że moderniści żyli w przekonaniu, że jako projektanci mają prawo narzucać pewne rozwiązania swoim użytkownikom jest znane i nie jest żadną nowością (w sumie: robi tak każdy projektant). Istotniejsza jest próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak było. Do lektury Le Corbusier Le Grand byłem przekonany, że byli oni napędzani jedynie przez wewnętrzne przekonanie o swojej wielkości, uwiarygadniane przez ideę poprawy warunków życiowych innych ludzi. Najważniejszym moim znaleziskiem z tej książki jest jednak przekonanie, że mogło być inaczej. Do tego wniosku skłoniło mnie spojrzenie na późne (i wyjątkowo udane) prace Le Corbusiera – realizacje architektury o charakterze sakralnym, w szczególności klasztor La Tourette.

Continue Reading „La Tourette, czyli co betonowy klasztor mówi o modernizmie” →

Modernistyczne miasta są inne. Modernistyczne osiedla są inne. Modernistyczna architektura jest inna. Modernizm zdefiniował nowy standard myślenia o przestrzeni i zarządzania nią. Czasami modernistyczne idee działają lepiej, czasami – gorzej. We wcześniejszych wpisach o Brasilii podnosiłem kwestie uwarunkowań historycznych i krótko opisywałem przebieg konkursu. To wszystko stanowiło kontekst. Teraz pora na trochę konkretów.

Continue Reading „Modernizm a przestrzeń miejska, czyli co sprawia że modernistyczne miasta są tak różne od miast klasycznych (o Brasilii część V)” →