Moderniści wszystkich krajów, łączcie się!
Wyjątkowo zacna książka, należąca do kategorii tych, które kalają własne gniazdo. Krytyczna refleksja na temat własnej dziedziny jest zawsze na propsie, świadczy wszak o głębszej (auto) refleksji. Epoka spektaklu taką książką jest – pokazuje krytyczny obraz z miłości i z miłością. Bo czasami tak trzeba.
Continue Reading „Epoka spektaklu. Rzecz o współczesności”
Trafiłem kiedyś na potencjalnie interesujący tytuł – Spektakl i modernizacja. Miasta włoskie w okresie faszyzmu 1922-1945. A jako że kiedyś czytałem biografie Mussoliniego i uświadomiła mi ona, że o faszystowskich Włoszech wiedziałem bardzo niewiele, to pomysł na uzupełnienie tej wiedzy o kontekst miejskości, brzmiało bardzo interesująco. A kiedy zacząłem czytać, to po 10 stronach wiedziałem, że ta to jest perła.
Continue Reading „Spektakl i modernizacja. Futuryzm, faszyzm, modernizm”
Dzisiaj kilka słów chciałbym poświęcić chyba najdziwniejszej książce jaką ostatnio czytałem. Tak, wiem, że mówienie o książce „dziwna” nie przynosi chwały piszącemu, bo jeśli jedyne co potrafi powiedzieć, to że coś jest „dziwne” to znaczy, że nie do końca ogarnia język. Więc może napiszę, że jest to książka „wysoce nieoczywista”. I zarówno „dziwność” jak i „nieoczywistość” traktuję jako komplementy.
Continue Reading „Ku urbanologii. Projektowanie a filozofia”
Miasto w działaniu to książka bardzo niepozorna. Żółta okładka niby przyciąga wzrok, ale chwilę potem trochę się od niej odpada, głównie z powodu nie tak bardzo znowu krótkiego podtytułu – Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa – dobro wspólne w epoce nowoczesnej. Z jednej strony jest więc miasto, z drugiej – bardzo konkretne spółdzielnia mieszkaniowa.
Jedna z przeleżanych premier. Nie to, żeby Betonia coś przez to straciła, ale długo czekała na zakup – jakoś przed premierą trafiłem na fragmenty, a że były one jakieś takie reportażowe, to całość odłożyłem na dłużej.
Continue Reading „Opowieści o blokach (z betonu)”
W poszukiwaniu nowoczesności (swoich czasów) koniecznie trzeba zatrzymać na chwilę przy osobie, która zmieniła sposób rozumienia tego, czym jest fabryka. Wprowadzona przez Forda taśma produkcyjna była fundamentalną zmianą jeśli chodzi o sposób organizacji pracy w fabryce. Fabryka to jednak nie wszystko, bo Ford miał większe ambicje: chciał kształtować życie swoich robotników w racjonalny sposób. Więc nie będzie dzisiaj o fabrykach, tylko o robotnikach Forda.
Continue Reading „Fordlandia. Rozważania o utopii i nadziei”
Dzisiaj będzie o architekturze, a konkretnie o architekturze Warszawy. Temat niby znany, ale niedawno ukazała się kolejna książka na ten temat – Od wielkich idei do wielkie płyty. Burzliwe dzieje warszawskiej architektury. Napisał ją Grzegorz Mika, którego (jeśli interesujecie się modernizmem) możecie znać ze jako osobę prowadząca znakomity profil na FB – Warszawski modernizm 1905-1939.
Niedawno ukazały się dwie książki – niby o typografii, niby o przeszłości, ale jednak bardzo o współczesności. Agata Szydłowska i Tomek Bierkowski napisali niby podobne, ale jednak bardzo różne rzeczy. Mówię tutaj o dwóch tytułach: Solidaryca – fenomen komunikacyjny Tomka Bierkowskiego oraz Od solidarycy do TypoPolo: typografia a tożsamości zbiorowe w Polsce po roku 1989 Agaty Szydłowskiej.
Chaos Warszawa. Porządki przestrzenne polskiego kapitalizmu to gorzka i niełatwa, ale bardzo wartościowa książka Joanny Kusiak. Kiedy ją kupowałem, zakładałem że przeczytam kolejny miejski (czyli urbanistyczno-społeczny) tekst, rodzaj zbioru postulatów pojawiających się w kontekście historii o tym, czego jako mieszkaniec Warszawy jestem boleśnie świadom – niedoskonałości jej przestrzeni.
Continue Reading „Chaos Warszawa. Czy prawo może zawłaszczyć miasto?”
Poszukując rozwinięcia idei nowego modernizmu, oczywistym było dla mnie, że w istotnej części będzie on powiązany z szeroko rozumianymi tematami społeczno-gospodarczymi. A ponieważ wiem, że obszar ten w ciągu ostatnich kilku lat zaniedbywałem, zdecydowałem, że poświęcę trochę czasu na jego odświeżenie. Właśnie dlatego czytałem i pisałem o książkach Sowy i Braudela. Do tej samej kategorii trafił u mnie Kapitalizm. Historia krótkiego trwania – Kacpra Pobłockiego wydany przez Fundację Bęc Zmiana.