Moderniści wszystkich krajów, łączcie się!
Od jakiegoś czasu, coraz bardziej lubię wyraziste książki o dizajnie. Takie, w których nie tylko jest profesjonalna treść, ale też zdecydowane i niekoniecznie letnie poglądy autora. A już zakochany jestem w tytułach, które swoją refleksję przeplatają subtelną złośliwością (o niektórych takowych pisałem już kiedyś). Właśnie taką książką jest Elementarz stylu w typografii Roberta Bringhursta.
Continue Reading „Elementarz stylu w typografii”
Wyjątkowo zacna książka, należąca do kategorii tych, które kalają własne gniazdo. Krytyczna refleksja na temat własnej dziedziny jest zawsze na propsie, świadczy wszak o głębszej (auto) refleksji. Epoka spektaklu taką książką jest – pokazuje krytyczny obraz z miłości i z miłością. Bo czasami tak trzeba.
Continue Reading „Epoka spektaklu. Rzecz o współczesności”
Czytając ostatnio trochę o polskiej awangardzie uświadomiłem sobie, jak bardzo nieznana jest jedna z głównych jej postaci – Teresa Żarnowerówna. A ponieważ niedawno trafiłem na bardzo ciekawe wydawnictwo jej poświęcone, uznałem że nie byłoby najgorzej sporządzić jakiś wpis à propos.
I znowu o dwóch niewielkich książkach od d2d. Wydawnictwu temu udała się niesamowita rzecz – pokazać wartość małych publikacji. Zaiste, trudna sprawa w świecie opasłych tomów (no bo kto by wydawał jakieś broszurki, no kto?). Ukazują się więc kolejne wydawane przez nich kolejne pozycje, a ja z niecierpliwością czekam na następne, bo ich jakość jest odwrotnie proporcjonalna do objętości. Dzisiaj więc będzie o dwóch tytułach.
Continue Reading „Detal i kompozycja”
Dawno temu namierzyłem sobie dwie książki o typo, które chciałem przeczytać – Futura. The Typeface i Never Use Futura. Długo nie mogłem się zdecydować, ale w końcu kupiłem The Typeface. Przekonała mnie większa objętość i – patrząc tylko na fragmenty – większa detaliczność tej książki. Jakże ucieszyłem się, kiedy okazało się, że ukazuje się polska edycja Never Use Futura (pod tytułem Wystrzegaj się Futury) – wydana przez Karakter.
Continue Reading „Futura. Krój naszych czasów”
Trafiłem kiedyś na potencjalnie interesujący tytuł – Spektakl i modernizacja. Miasta włoskie w okresie faszyzmu 1922-1945. A jako że kiedyś czytałem biografie Mussoliniego i uświadomiła mi ona, że o faszystowskich Włoszech wiedziałem bardzo niewiele, to pomysł na uzupełnienie tej wiedzy o kontekst miejskości, brzmiało bardzo interesująco. A kiedy zacząłem czytać, to po 10 stronach wiedziałem, że ta to jest perła.
Continue Reading „Spektakl i modernizacja. Futuryzm, faszyzm, modernizm”
Dzisiaj chciałbym napisać o trzech książkach – niewielkich objętościowo, ale bardzo interesujących. Wszystkie wydane zostały przez wydawnictwo d2d.pl i wszystkie warte są przeczytania. Mimo że dotyczą dość odległych od siebie tematów, opisuję je wspólnie bo jakoś myślę o nich razem (głównie przez podobny format oraz fakt, że kupiłem je jednocześnie).
Dzisiaj kilka słów chciałbym poświęcić chyba najdziwniejszej książce jaką ostatnio czytałem. Tak, wiem, że mówienie o książce „dziwna” nie przynosi chwały piszącemu, bo jeśli jedyne co potrafi powiedzieć, to że coś jest „dziwne” to znaczy, że nie do końca ogarnia język. Więc może napiszę, że jest to książka „wysoce nieoczywista”. I zarówno „dziwność” jak i „nieoczywistość” traktuję jako komplementy.
Continue Reading „Ku urbanologii. Projektowanie a filozofia”
Miasto w działaniu to książka bardzo niepozorna. Żółta okładka niby przyciąga wzrok, ale chwilę potem trochę się od niej odpada, głównie z powodu nie tak bardzo znowu krótkiego podtytułu – Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa – dobro wspólne w epoce nowoczesnej. Z jednej strony jest więc miasto, z drugiej – bardzo konkretne spółdzielnia mieszkaniowa.
Jedna z przeleżanych premier. Nie to, żeby Betonia coś przez to straciła, ale długo czekała na zakup – jakoś przed premierą trafiłem na fragmenty, a że były one jakieś takie reportażowe, to całość odłożyłem na dłużej.
Continue Reading „Opowieści o blokach (z betonu)”