User experience research applied 🙂 Jestem po pierwszym dniu badań etnograficznych, na których staram się dowiedzieć czegoś na temat potrzeb naszych Klientów związanych z dostępem do internetu. Nie mogę powiedzieć, żebym się ich jakoś szczególnie obawiał, ale jak to przed pierwszym razem, pewna niepewność była 🙂

Poszło chyba dobrze, zrobiłem 11 wywiadów. Odpuściłem kilku osobom, które nie za bardzo kwalifikowały się na nasz internet. Posłuchałem kilku ciekawych historii i popatrzyłem na pracę tzw. Centrali z nieco innej perspektywy. Znalazłem też ileś rzeczy, które chyba można zrobić lepiej.

Zauważyłem, że chyba największą trudność sprawiało mi zapominanie, że na tych badaniach jestem Badaczem a nie Marketingowcem. Udało mi się wyhamować w odpowiednim momencie, ale kilka razy było naprawdę blisko. Cieszę się, że sam to zauważyłem i nie zaprzedałem się w namawianie do czegoś (nieważne do czego). To trudne, bo do namawiania nie trzeba wcale mówić – wystarczy spojrzenie, timbre głosu, intonacja czy mimika. Całkowite odcięcie się od emocji jest trudne. Dla mnie jest to tym trudniejsze, że podczas innych badań, kiedy oglądam swoich użytkowników zza weneckiego lustra, daję częsty upust swoim emocjom 😉

Jutro cały dzień shadowingu, którego jestem też bardzo ciekaw, szczególnie że będę robić go na swoim koledze z liceum. Będę więc rozdarty między „sprawę” a chęć spędzenia dnia na plotach.

W ramach przygotowywania do poniedziałkowych warsztatów webowych przeglądam wyniki naszej ankiety on-line dotyczącej potrzeb. Biorąc pod uwagę jak jest trudna i długa (15 pytań, z czego prawie wszystkie otwarte), dziwię się, że aż taki mamy response. No i opinie bardzo pozytywne, dokładnie jak miało być.

Podsumowując powiedziałbym że, user experience research jest fajny i potrzebny i że klienci na niego czekają, co było widać po ich podejściu i zaangażowaniu w odpowiedzi. Mam nadzieję, że wyniki badania też będą przydatne i wykorzystam je w firmie. No, ale to zależy od tego jak zadziałają inni uczestnicy badania.